De 2 bevallingsverhalen van Belinda en haar zoons Miel en Jens (ze is nu zwanger van haar 3e)
De bevalling van Miel - 15 september 2018
Mijn eerste zwangerschap verliep eigenlijk vrij soepel, totdat ik over de 40 weken heen ging en ik toch wat meer vocht begon vast te houden. Ik had na een paar dagen een veel te hoge bloeddruk en moest ingeleid worden in het ziekenhuis bij 40+4. Ik vond het allemaal prima en stond hier vrij nuchter in. Ik had voor mezelf bedacht dat ik toch niet wist wat ik kon verwachten en liet het allemaal over mij heen komen. Ik deed mee aan de Centering Pregnancy bij verloskundigenpraktijk NOP en mijn man heeft zich voorbereid door naar de bijeenkomst van Rebecca ‘’Bier, bitterballen en bevallen’’ in 'T Voorhuys te gaan. Enthousiast en met handige feitjes kwam hij thuis en daarnaast had hij ook nog eens de quiz gewonnen! Verder heb ik geen andere dingen gedaan om mij voor te bereiden op de bevalling.
De bevalling bleek best heftig te zijn. Ik werd om 09:00 uur aan het infuus gelegd met weeënopwekkers, waarbij vervolgens een kwartier later een weeënstorm begon met heftige rugweeën. Ik raakte in paniek en het lukte mij niet meer om te ontspannen. Ik heb allerlei verschillende houdingen en manieren gezocht om deze weeënstorm door te komen: op een gymbal, onder de douche, in bed, lopen, op mijn knieën zitten etc. Dat waren heftige uren! Deze weeënstorm heeft aangehouden totdat ik mocht persen rond 15:00 uur. Uiteindelijk is onze Miel om 15:09 uur geboren en dat op 15-09-2018. Hoe bijzonder is dat! Een heerlijk ventje en we mochten meteen die avond al naar huis.
De bevalling van Jens - 20 september 2019
Toen ik na 3 maanden weer zwanger bleek te zijn, had ik mij voorgenomen om nu toch meer aandacht te besteden aan de voorbereiding op mijn bevalling. Ik ben vooral op zoek gegaan naar een manier wat voor mij fijn werkte om te ontspannen. Mijn tweede zwangerschap was natuurlijk vrij snel na de eerste, dus het was lichamelijk ook best zwaar met nog een kleine baby waar je voor moest zorgen. Ik zat op een gegeven moment veel in bad en dat gaf mijn lichaam en hoofd rust. Ook had ik voor ogen om lekker thuis te bevallen, mocht het allemaal mogelijk zijn. Ik ben de laatste weken van de zwangerschap naar zwangerschapsyoga gegaan en heb hier goed geleerd om naar beneden adem te halen, de buikademhaling. Aangezien ik de vorige keer in paniek raakte en mijn ademhaling niet meer onder controle had, wilde ik het deze keer voorkomen. Ook in de Zwanger Fit lessen van Rebecca (Mama's Momentje) werd veel aandacht besteed aan deze buikademhaling.
Toen ik ook deze zwangerschap weer over de 40 weken heen ging, heeft de verloskundige mij gestript. Ondanks dat ze zelf dacht dat het die avond zou beginnen en mijn man maar even na moest denken of hij wel moest gaan volleyballen, bleef het toch rustig. Een paar dagen later bij 40+6 werd ik gebeld door de verloskundige: "Je kunt nu wel even snel langskomen, dan kan ik je wel weer strippen." zei ze. Na dit bezoek merkte ik al meteen dat het een behoorlijke impact had. Ik zat met mijn man te lunchen om 14:00 uur, maar gaf aan dat ik toch maar even op bed ging liggen. Ik lag rustig op bed tv te kijken en had het idee dat ik wat krampen begon te voelen. Mijn man is het gaan timen en het was regelmatig en al best vlot achter elkaar. Hij belde maar meteen de verloskundige en die is vlug de auto in gestapt, aangezien ik de vorige keer ook vrij vlot bevallen was. Ja hoor, 5 cm ontsluiting al, dat gaat snel!
Ik had er eigenlijk nog geen last van en heb ons bad vol laten lopen. Ik ben heerlijk in bad gaan zitten en heb een muziekje aangezet. Ik voelde dat de weeën iets steviger werden, maar ook dit was prima te doen. Ik lag lekker in een warm bad, voelde mij goed en had zo nu en dan bezoek in de badkamer van mijn man, de verloskundige of kraamverzorgster. Als er een wee kwam, deed ik mijn ogen dicht, concentreerde ik mij op mijn buikademhaling en wiegde ik mijn heupen heen en weer. Tussen mijn weeën door zat ik rustig te kletsen met degene die bij mij zat. Rond 20:00 uur had ik het idee dat ik al een klein beetje een persgevoel had en gaf dit aan bij de verloskundige. Ze controleerde mijn ontsluiting en ik bleek al volledige ontsluiting te hebben. Huh, ik snapte er niks van! Hoe kon ik er nog zo goed bij liggen!?
Mijn vliezen waren nog niet gebroken, dus die heeft de verloskundige zelf doorgeprikt. Ik lag in mijn eigen bad, mijn persweeën waren vrij kort en de baby was ook wel bovengemiddeld qua grootte, dus de verloskundige vond het toch een fijner idee als ik op bed zou gaan liggen. Ik stapte het bad uit en ineens waren ze daar weer: die ellendig, heftige rugweeën. Het schoot erin als messteken, dus dat was even een heftig moment. Gelukkig mocht ik meteen persen en na 10 minuten was daar onze tweede zoon: Jens! Wauw, wat een bijzondere bevalling was dit. Dus zo kan het ook! En wat was het ook fijn om thuis te bevallen. Lekker in je eigen bed, onder je eigen douche en vervolgens daarna weer in je eigen bed stappen met je kindje naast je! Wat wil je nog meer!
Jens is 20 september 2019 om 20:36 uur geboren.